สวัสดีค่ะ เราเป็นลูกคนเล็ก เรามีพี่สาวสองคนอายุห่างจากเราค่อนข้างเยอะพอสมควร เวลาที่พี่เราอยากได้อะไรแค่พี่เราขอพ่อแม่หรือไม่ก็ญาติพี่เราก็จะได้มาโดยที่ไม่ต้องทำอะไรเลย ส่วนเราหรอคะถึงจะไม่ใช่หลานคนเล็กสุดแต่เราดูไม่มีควาสำคัญกับใครเลยขนาดน้องคนเล็กสุดฝั่งพ่อยังมีคนคอยประเคนของให้ทุกอย่างตลกจังนะคะ555555 เราเหนื่อยจังเลยค่ะ เวลาเราขออะไรเราไม่เคยได้มาอย่างพี่เราเลยค่ะ หรือไม่อีกอย่างเราก็จะได้ของที่พี่เราใช้ไปแล้วตกมาถึงเรา ในตอนเเรกเราก็พยายามจะเรียนให้เก่ง สอบได้ที่ดีๆให้พ่อแม่กับญาติเราชมเรานะคะแต่กลับกลายเป็นว่าเราไม่เคยได้รับคำชมสักครั้งเลยค่ะ มีแต่คำที่บอกว่าทำไมไม่ทำให้ได้มากกว่านี้ ทำไมไม่ทำให้ดีกว่าคนอื่นเค้า ทุกๆการเรียนเราทุ่มเทและตั้งใจมากนะคะอาจมีบ้างบางครั้งที่เราอู้แต่เราก็จะมาอ่านย้อนหลังเพราะเราก็เป็นคนนึงที่ชอบการสอบได้ที่ดีๆการได้เป็นคนที่คนอื่นชมแต่ก็นะคะแม่เราไม่เคยเชื่อในการตั้งใจของเราเลยค่ะ แต่เค้ากลับบอกให้เราโตไปต้องเรียนหมอโดยที่ไม่เคยจะสนใจในความต้องการของเราเลยค่ะ เค้ากลับอยากให้เราเป็นนั่นเป็นนี่โดยที่เค้าไม่เคยที่จะถามเราเลย ล่าสุดพี่เราอยากได้ไอแพดโปรใหม่แค่ขอพ่อแม่ก็ได้แล้วค่ะ ส่วนเราที่จำเป็นต้องใช้ทั้งไอเเพดทั้งแมคคือต้องอธิบายก่อนว่าเราเรียนอีพี(เราเข้าได้โดยยื่นโควต้าจากเกรดของเราเอง)ซึ่งโปรแกรมของอีพีเรียนเป็น mac osเราเลยต้องใช้แมค แต่ทั้งที่เราจำเป็นต้องใช้พ่อกับแม่เรายังไม่ซื้อให้เราเลยค่ะ555 เอาของพี่เรามาให้ใช้ แต่พี่เราแค่บอกอยากได้ไอแพดแม่เรากลับถามว่าเอาแมคบุ๊คเลยมั้ย เราก็เอิ่บนั่นแหละค่ะ55555 เราน้อยใจจนเราเริ่มชินแล้วแหละค่ะแต่ทุกครั้งเราก็ยังไม่เคยชินได้จริงๆสักที บางครั้งเราเคยคิดเลยว่าถ้าเกิดโตมาเมื่อไหร่เราคงจะหางานที่ดีๆได้เงินเยอะแล้วแยกออกไปอยู่เองเลยแค่ส่งเงินให้เค้ากันก็พอ
อันนี้เราแค่มาระบายนะคะเราพูดกับใครไม่ได้เลยด้วยซำ้
ทำไมการเกิดเป็นลูกคนเล็กถึงได้ไม่เท่าพี่คนอื่นคะ
อันนี้เราแค่มาระบายนะคะเราพูดกับใครไม่ได้เลยด้วยซำ้